Kayıp ruhlara...

Bugün; Kadıköy'ün soğuktan buz tutmuş, içindeki herşeyi kaybetmiş, gözlerinde anlam kalmamış, benliğini hiçliğe doğru akıtmış da kendini bulamamış, dili başka bir lisana doğru şekil değiştirmiş, karanlığını alkol kokutmuş, hep kendi gölgesinden korkmuş...... kayıp ruhlarla dolu o zehir sokağında dolaşırken birden bu şiiri anımsadım. Yeniden...

Sevgilerde

Sevgileri yarınlara bıraktınız
Çekingen, tutuk, saygılı.
Bütün yakınlarınız
Sizi yanlış tanıdı.

Bitmeyen işler yüzünden
(Siz böyle olsun istemezdiniz.)
Bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi
Kalbinizi dolduran duygular
Kalbinizde kaldı.

Siz geniş zamanlar umuyordunuz,
Çirkindi dar zamanlarda bir sevgiyi söylemek.
Yılların telaşlarda bu kadar çabuk
Geçeceği aklınıza gelmezdi.

Gizli bahçenizde
Açan çiçekler vardı,
Gecelerde ve yalnız.
Vermeye az buldunuz
Yahut vakit olmadı.

Behçet Necatigil